เริ่มออกจากตัวเมืองแม่ฮ่องสอน เวลา ๐๖.๐๐ น. ครับ แวะซื้อกาแฟเซเว่นก่อน เพราะต้องเดินทางไกลหลายชั่วโมง ง่วงแล้วขับไม่ดีครับ
เช้าๆ ก่อนออกจากเมืองไม่มีรถติด ถนนโล่งครับ
ถึงขุนยวม เกือบ ๐๗.๔๕ น. แวะกินข้าวก่อนครับ เราไม่ได้แวะขุนยวม เลยมานิดนึงตรงศาลามีพระพุทธรูปประดิษฐาน กินข้าวเสร็จแล้วเราก็เดินทางต่อเลยเพราะยังอีกไกลกลัวไปถึงโรงเรียนค่ำ
ไม่ได้ถ่ายรูปเลยครับตั้งแต่ลงมาจากอำเภอขุนยวม ผ่านอำเภอแม่สะเรียง เรามาถึงอำเภอสบเมยแล้วมาแวะพิมพ์ลายนิ้วมือที่สถานีตำรวจ เสร็จแล้วก็เดินทางต่อ ตอนนี้เรามาถึงจุดเลยทางแยกที่ทำการอุทยานแห่งชาติแม่เงา เป็นเส้นทางเข้าสู่โรงเรียนบ้านนาดอยแล้วครับ
เส้นทางไปหมู่บ้านนาดอยเลาะไปตามลำน้ำแม่เงาครับ ช่วงนี้มีอุทกภัยด้วยน้ำหลากปิดเส้นทางบางจุด อบต.ก็จะนำเครื่องจักรมาเกรดปรับเส้นทาง
ช่วงนี้น้ำหลากครับ เพราะมีฝนตกหนักในพื้นที่ ไม่ใช่สิตกทั่วแม่ฮ่องสอนเลยก็ว่าได้
เดินทางไปเรื่อยๆ สองข้างทางเป็นไร่ถั่วเหลืองของชาวบ้าน
ตรงนี้ถนนลื่นครับ ดูเผินๆ เหมือนจะขึ้นได้แต่พอขึ้นลื่นซะงั้นครับ ต้องตั้งลำลองใหม่ ปรากฏว่าลองไปสองรอบไม่ขึ้นครับ
เอาละสิต้องลงแล้ว ครูจอยใส่ชุดข้าราชการมาด้วยสงสัยต้องเปื้อนแล้วสิเนี่ย เอาไงดี จะลงไม่ลงดี
ร่างกายยังไหว แต่ใจเหมือนจะสู้อยู่ อิอิ
เมื่อไม่ขึ้นมันก็ต้องดึงกันแล้ว แม่หนู พ่อวุฒิ บอกว่าเราไม่ยอมแพ้
เอาไงดี ลื่นด้วยนะเออ ดีที่ชาวบ้านผ่านมาพอดี และรถที่ขับตามหลังมาเตรียมเชือกมาด้วย ช่วยกันดึงแต่ก็ไม่สำเร็จมันไม่ยอมขึ้น
ดึงเชือกแล้วไม่ได้ผล เปลี่ยนมายุก้นมันดีกว่า ยุแปลว่าดันครับ เป็นคำเมืองครับ อิๆ
ผ่านพ้นมาได้แบบเกือบทุลักทุเล ดูอาการแล้วยังสู้ สวมจิตวิญญาณครูจริงๆ แล้วสิ
ผ่านพ้นมาได้ก็ค่อยขับๆ ตามกันไป เอารถมอไซต์ลงไปขับคนหนึ่ง จะได้มีที่นั่งกระบะหลัง
ระหว่างทางเป็นแบบนี้ครับ ให้ภาพบรรยายเอง ก็ไม่ยากมากนัก ถ้ามาช่วงฝนจริงๆ มีลุ้นเดินเท้าเปล่า
ค่อยๆ ไปครับ เราพ้นจุดที่ยากมาแล้วสบายๆ
ระหว่างสองข้างทางป่าสลับกับสวนถั่วเหลือง ไม่ต้องทายครับว่าเขามีอาชีพปลูกอะไร
วิวสวยมาก
เป็นแหล่งท่องเที่ยวได้เลยนะนี่
ทางลัดเลาะตามเชิงเขามีป่ากล้วยและป่าไม้ไผ่ข้าวหลาม
ถึงแล้วบ้านนาดอย และโรงเรียนบ้านนาดอย
โทษครับ ถ่ายป้ายผิดด้าน
มาถึงประมาณ บ่ายโมงสี่สิบห้า
เอารถเครื่องมาด้วยเผื่อมีธุระปะปัง
ป้ายทันสมัยมาก
เด็กนักเรียนสอบเสร็จก็มาเล่นตะกร้อกัน
ไม่ใช่เจ้าถิ่นแต่เช็คอินได้
ไปดูห้องพักครูดีกว่า
น่าอยู่มากแบ่งกันคนละห้อง
บริเวณด้านหลังห้องพักครู
อาคารเรียนสองชั้น
โรงเรียนหลังโตโอ่โถงอยู่มิใช่น้อย สอบถามครูที่นี่บอกว่าเป็นโรงเรียนกินนอน มีนักเรียนทั้งหมด 180 คน มีนักเรียนจากฝั่งจังหวัดตากมาเรียนด้วยที่นี่ สำหรับครูแล้วมี 17 คน มาเพิ่มอีก 2 ก็ 19 คน
ใช้พลังงานสะอาดโซล่าเซลล์ แต่ครูที่โรงเรียนบอกว่าช่วงนี้แบตเตอรี่เก็บไฟเสียอี้หวะ มี free wifi ด้วยครับ คงใช้สัญญาณอินเตอร์เน็ตผ่านดาวเทียม
เด็กปลูกผักไว้กินเองบ้าง
หลังจากดูสถานที่ กินข้าวปลาอาหารที่ห่อมาเสร็จเรียบร้อยรอมอบตัวให้โรงเรียนแล้วพวกเราก็เดินทางกลับ
ขากลับเจอปัญหานิดหน่อย รถไม่ติด หมายถึงรถซ่อมถนนสตาร์ทไม่ติด ขวางหน้าพอดี จอดรอสักครู่เดียวก็ออกได้แล้ว
ขากลับนั่งกระบะหลังถ่ายวิวสวยมาฝาก
ไม่ตั้งใจถ่ายต้นมะเดื่อดอก แต่เผอิญรถวิ่งแล้วมันดันบันทึกภาพต้นไม้พอดี กล้องมันหน่วงสองวินาที
นี่ก็อีกภาพเกิดความผิดพลาดถ่ายภาพขณะที่รถวิ่ง
ต้นไม้สูงเด่นเป็นสง่ากลางไร่ถั่วเหลือง
เจอปัญหาอีกจนได้ ถนนลื่นเกือบมาไม่ได้ ถ้าฝนตกซ้ำมาอีกละก้อรับรองได้นอนที่นั่นอีกคืน
นาข้าวกำลังงาม
น้ำตกใต้ดิน พอไปดูแล้วไม่มีอะไร สงสัยมันจะซ่อนอยู่ใต้ดินโดยแท้
อ้าว!!!.... แบตหมดซะงั้น เลยไม่มีรูปอีก
ได้มาแล้วรูป ไม่อยากโชว์เลย ดูพุง admin สิ ไม่นึกว่าเราจะอ้วนได้ขนาดนี้ เมื่อก่อนเคยผอมนี่นา โทษทีลืมบอกไป ข้ามไปฝั่งโน้นหนะจังหวัดตาก
น้องสาว admin ไม่กล้าเดินขึ้นสะพานสลิงบอกกลัวตกอี้หวะ ผมบอกว่าไม่เป็นไรเห็นรอยรถเครื่องวิ่งผ่านอยู่นะ ถ้ารถเครื่องผ่านได้เราก็ผ่านได้
จบทริปส่งครูจอยแล้วครับ มีภาพสวยๆ ปิดท้ายให้ด้วย แผ่นดิน ภูเขา แม่น้ำ มันไม่รู้หรอกว่ามันอยู่ฝั่งไหน มีแต่คนเท่านั้นไปขีดเส้นแบ่ง......
ขอบคุณครับที่อุตส่าห์เสียเวลาดูภาพ และฟังการโม้บรรยาย กลับมาถึงอำเภอแม่สะเรียงซะเย็น หกโมงแลง แวะกินข้าวแล้วก็กลับแม่ฮ่องสอน
สวัสดีครับ......
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น